Uncategorized
A love affair between two Yiddish poets in New York City
ראַשעל װעפּרינסקיס ראָמאַן „דאָס קרײצן פֿון די הענט“ איז אַ יוצא־דופֿן אין דער אַמעריקאַנער ייִדישער ליטעראַטור.
דאָס בוך איז אַרױס אין תּל־אָבֿיבֿ אין 1971, אָבער די האַנדלונג קומט פֿאָר אין 1918. דאָס איז אַ דראַמאַטישע ליבע־געשיכטע צװישן אַ דיכטער, וואָס הייסט ניעזשינער און אַ יונגער דיכטערין, מרים. בײדע זײַנען חתונה־געהאַטע מיט קינדער: ער האָט פֿינף, זי האָט אײנס. די שטורעמדיקע ליבע צעשטערט דעם שלום־בית אין ביידעהײמען. זײ פֿאַרלאָזן זײערע משפּחות און װאַנדערן איבער די גאַסן, קאַפֿע־הײַזער און געדונגענע צימערן אין דער גרױסער שטאָט ניו־יאָרק.
װען דאָס בוך איז אַרױס אױף ייִדיש, האָבן נאָך געלעבט לײענערס, װאָס האָבן געדענקט די בלי־תּקופֿה פֿון דער ייִדישער ליטעראַטור אין ניו־יאָרק און דערקענט די פּראָטאָטיפּן פֿון די פּערסאָנאַזשן: ניעזשינער איז דער דיכטער מאַני לײב בראַהינסקי (1883־1953) — ער שטאַמט פֿון דער שטאָט ניעזשין אין מזרח־אוקראַיִנע — און מרים איז די מחברטע, ראַשעל װעפּרינסקי (1896־1981). צװײ אַנדערע װיכטיקע פּערסאָנאַזשן האָבן אױך רעאַלע פּראָטאָטיפּן: ניעזשינערס חבֿר יעקבֿ שאָר איז דער דיכטער ראובֿן אײַזלאַנד (1884־1955) און זײַן קאָכאַנקע אַדאַ איז די דיכטערין אַנאַ מאַרגאָלין (ראָזע לעבענסבױם, 1887־1952).
צו דער צײַט פֿון דער פּובליקאַציע פֿונעם ראָמאַן זײַנען די דאָזיקע פּראָטאָטיפּן — חוץ װעפּרינסקין — שױן געװען אױף יענער װעלט. זײ האָבן ניט געקענט האָבן קײן טענות צו דער מחברטע. אַ סבֿרא, ניט אַלע פֿון זײ װאָלטן געװען צופֿרידן מיט זײערע ליטעראַרישע פּאָרטרעטן, בפֿרט אַנאַ מאַרגאָלין. אָט, למשל, װי װעפּרינסקי באַשרײַבט די באַציִונגען פֿון אַדאַ צו שאָרן: „אַדאַ האָט אים אױסגעקליבן בלױז דעמאָלט, װען זי האָט שױן נישט געהאַט קײן אױסקוק אױף עפּעס בעסערס. דערבײַ מאָנט זי כּסדר בײַ אים געטרײַשאַפֿט. אַלײן קאָכט זי צומאָל נישט אָפּ אַ לעפֿל געקעכץ, שטענדיק נאַשט זי זיסקײטן און װערט דיקער פֿון טאָג צו טאָג. אין שטוב איז אָנגעװאָרפֿן, ס’איז דאָ אַן אמתער הקדש.“ עס איז קלאָר, אַז קײן שטאַרקע ליבע צװישן װעפּרינסקי און מאַרגאָלין איז ניט געװען.
הײַיאָר איז װעפּרינסקיס ראָמאַן אַרױס אױף ענגליש אין דער איבערזעצונג פֿון חנה נאָריך און עלען קעסעדי. זײ דערקלערן אין דער הקדמה, אַז די פּערסאָנאַזשן פֿונעם ראָמאַן געהערן צו דער באָהעמישער ליטעראַרישער סבֿיבֿה אַרום דער ליטעראַרישער גרופּע „די יונגע“, װאָס איז געװען פּראָמינענט אין די ערשטע פּאָר צענדליק יאָר פֿונעם צװאַנציקסטן יאָרהונדערט.
אײַזלאַנד שרײַבט אין זײַנע זכרונות „פֿון אונדזער פֿרילינג“, אַז „דער נאָמען ׳יונגע׳ איז אורשפּרענגלעך געװען אַ שפּאָט־נאָמען פֿאַר אַ גרופּע יונגע שרײַבער, װאָס האָט נאָך אין 1907 געהאַט די ׳חוצפּה׳ צו דערקלערן, אַז מען דאַרף דאָס ביסל ייִדישע ליטעראַרישע כּוחות אין אַמעריקע באַפֿרײַען פֿון דער אַפּוטרופּסות פֿון די צײַטונגען, און זײ האָבן געזוכט צו שאַפֿן אַן אײגענעם ליטעראַרישן װינקל אין די דינע העפֿטלעך פֿון דעם חודש־זשורנאַל ׳די יוגנט׳.“ ביז הײַנט פֿאַרבלײַבן װעפּרינסקיס ראָמאַן און אײַזלאַנדס זכרונות די װיכטיקסטע מקורים װעגן דער ליטעראַרישער סבֿיבֿה פֿון יענער תּקופֿה.
„די יונגע“ האָבן געהאַט פֿעסטע עסטעטישע השׂגות װעגן דיכטונג. אײַזמאַן שרײַבט: „די דיכטונג דאַרף ניט לעבן אין זכות פֿון װעלכער ניט איז אידײ, װײַל זי לעבט אין איר אײגענעם זכות.“ ניעזשינער און מרים, פּונקט װי דאָס רובֿ ייִדישע ליטעראַטן פֿון יענער צײַט, זײַנען געװען אַרבעטער, אָבער דיכטונג איז בײַ זײ געװען װיכטיקער אײדער פּרנסה. נאָך אַ שװערן אַרבעט־טאָג אין אַ שאַפּ אָדער אַ פֿאַבריק האָבן זײ פֿאַרבראַכט אָװנטן מיט חבֿרים ליטעראַן און אַקטיאָרן אין קאַפֿע־הײַזער אױף דעם איסט־סײַד.
װעפּרינסקי באַשרײַבט די דאָזיקע אָװנטן אין דער הקדמה צו מאַני לײבס בריװ, װאָס זי האָט אַרױסגעגעבן אין 1980: „מאַני לײב פֿלעגט זיך אײַלן פֿון דער אַרבעט אין שלומס קאַפֿע און ס׳האָבן שױן דאָרט געװאַרט אױף אים זײַנע חבֿרים, כּדי צוזאַמען זאָלן זײ אױסאַרבעטן זײערע ליטעראַרישע פּלענער און פּראָיעקטן, אַרױסהעלפֿן חבֿרים פּאָעטן אַרױסגעבן זײערע װערק און טאַקע אױך הערן װעגן די לעצטע לידער זײַנע, װאָס זײַנען דערשינען זונטיק אין ‘פֿאָרװערטס’ און אין אַנדערער צײַטשריפֿטן. אױך איך פֿלעג קומען אַהין און מיר פֿלעגן זיך דאָרט טרעפֿן.”
מען האָט אױך געפֿירט לינקע ליבעס, צומאָל מיט מער װי אײן פֿרױ אָדער מאַן אײנצײַטיק. אַזאַ פֿירונג איז געװען אַ מין פּראָטעסט פֿונעם יונגן דור אימיגראַנטן קעגן דער אַלטמאָדישער ייִדישקײט פֿון זײערע עלטערן. די שטאָט ניו־יאָרק האָט טאַקע געשאַפֿן נײַע מעגלעכקײטן פֿאַר פֿרײַע באַציִונגען צװישן מענער און פֿרױען. די בריקן צװישן ברוקלין און מאַנהעטן, שמאָלע גאַסן און ברײטע עװעניוס, רעסטאָראַנען און פּריװאַטע דירות, װי אױך די װאַקאַציע־האָטעלן, פֿערמעס און װעלדער אין די קעטסקיל־בערג שפּילן אַ װיכטיקע ראָלע אין דער אַנטװיקלונג פֿונעם סיפּור־המעשׂה פֿונעם ראָמאַן.
די איבערזעצערינס באַמערקן אין דער הקדמה׃ „כאָטש דער ראָמאַן איז פֿאַרעפֿנטעלעכט געװאָרן אין ייִדיש העכער װי פֿופֿציק יאָר נאָך די באַשריבענע געשעענישן, לײענט ער זיך כּאילו ער איז אָנגעשריבן געװאָרן בשעת די האַנדלונג איז פֿאָרגעקומען.“ װעפּרינסקיס זכּרון האָט אָפּגעהיט ניט נאָר די פּרטים פֿונעם אַמאָליקן באָהעמישן שטײגער נאָר אױך דעם גײַסט פֿון יענער תּקופֿה, װען „די יונגע“ זײַנען טאַקע געװען יונג און פֿול מיט שעפֿערישע כּוחות.
אײַזלאַנד האַלט, אַז דער ערשטער, ראָמאַנטישער פּעריאָד אין מאַני לײבס דיכטונג, איז געקומען צום סוף, דװקא אַרום דער צײַט פֿון זײַן באַגעגעניש מיט ראַשעל. באַלד נאָך דעם האָט זיך אָנגעהױבן די צװײטע תּקופֿה: „די הױפּט־כאַראַקטעריסטיק פֿון מאַני לײבס ערשטער דיכטערישער תּקופֿה איז נעפּל. אַלץ איז אין איר פֿאַרנעפּלט. די שטימונג איז פֿאַרנעפּלט, די איבערלעבונג פֿון װעלכער זי װאַקסט אַרױס איז פֿאַרנעפּלט. […] די סיבה פֿון דער דאָזיקער פֿאַרנעפּלטקײט האָט זיך, לױט מײַן מײנונג, גענומען הױפּטזעכלעך פֿון דעם, װאָס ער אַלײן האָט […] מורא געהאַט צו דערגרונטעװען זיך צו זײַנע עמאָציעס. די הױפּט־כאַראַקטעריסטיק פֿון זײַן צװײטן פּעריאָד איז זוניקײט און קלאָרקײט.“
עס איז אַװדאי ניט מער װי אַ השערה, אַז די דראַמאַטישע און שטורעמדיקע ליבע־אַפֿערע מיט ראַשעל האָט געגעבן אַ שטױס פֿאַרן אַרױסברענגען מאַני לײבס דיכטונג פֿון נעפּל צו קלאָרקײט. אָבער עס איז ניטאָ קײן ספֿק, אַז די דאָזיקע שטאַרקע איבערלעבונגען האָבן איבערגעלאָזט אַ טיפֿן רושם אױף בײדע נשמות זײערע. װעפּרינסקי האָט אָפּגעהיט דעם דאָזיקן רושם איר גאַנץ לעבן און האָט געפֿונען פֿאַר אים אַ פֿרישן קינסטלערישן אױסדרוק אין איר ראָמאַן.
דער בעסטער אופֿן אָפּצושאַצן די שײנקײט און פֿרישקײט פֿונעם ראָמאַן איז צו לײענען אים אין אײנעם מיט מאַני לײבס לידער. און די הײַנטיקע צײַט איז אַן עת־רצון פֿאַר װענדן זיך צו דער ירושה פֿון דער אַמעריקאַנער ייִדיש־ליטעראַטור, װען אָרעמע ייִדישע אַרבעטער האָבן באַזונגען אין זײערע לידער פֿרײַהײט, ליבע און שײנקײט פֿון דער װעלט — אױף צו להכעיס די ביטערע אומשטאַנדן פֿון זײער טאָגטעגלעכן לעבן.
The post A love affair between two Yiddish poets in New York City appeared first on The Forward.
Uncategorized
Defense Minister Moves to Shut Down Israel’s Historic Army Radio Station
Israeli Defense Minister Israel Katz looks on, amid the ongoing conflict in Gaza between Israel and Hamas, in Jerusalem, Nov. 7, 2024. Photo: REUTERS/Ronen Zvulun
i24 News – Israel’s defense minister, Israel Katz, said he plans to bring a proposal to the government on Sunday to close Galei Tzahal, the Israel Defense Forces’ radio station, ending a broadcast operation that has been on the air for more than seven decades.
If approved, the shutdown would take effect on March 1, 2026.
The announcement has triggered sharp backlash from journalists, legal experts, and civil society groups, who warn the move could have far-reaching implications for press freedom. Tal Lev-Ram, the station’s commander, has already signaled that Galei Tzahal’s leadership intends to challenge the decision in the High Court of Justice. Attorney General Gali Baharav-Miara also voiced concern, cautioning that the plan could amount to political intervention in public media and pose risks to freedom of expression.
Criticism has also come from the Israeli Press Council, headed by former Supreme Court justice Hanan Melcer, which labeled the proposed closure unlawful.
The council argued that dismantling a public broadcaster requires explicit legislation passed by the Knesset, not a government decision alone. Advocacy organizations, including the Movement for Quality Government, said they are preparing legal petitions as well.
Katz defended the initiative by citing the findings of a professional review committee, which concluded that a military-run radio station broadcasting political and current affairs programming to the general public represents a “democratic anomaly.”
He argued that Galei Tzahal has moved beyond its original mandate of serving soldiers and their families.
The committee examined a range of alternatives, such as converting the station into a music-only outlet or partially privatizing its operations.
Ultimately, it recommended either closing the station altogether or significantly scaling it back by removing political content. Katz noted that Galgalatz, the popular music station operated by the army, would continue broadcasting under the proposed plan.
Uncategorized
Trilateral Summit: Israel, Greece, Cyprus to Discuss Regional Security
Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu participates in the state memorial ceremony for the fallen of the Iron Swords War on Mount Herzl, Jerusalem on Oct. 16, 2025. Photo: Alex Kolomoisky/POOL/Pool via REUTERS
i24 News – Jerusalem will host a trilateral summit tomorrow, bringing together leaders from Israel, Greece, and Cyprus to discuss strengthening security cooperation in the eastern Mediterranean.
The summit follows reports by Amichai Stein of i24NEWS last week that the three countries are considering the formation of a joint rapid-response military unit.
The Israeli Prime Minister is scheduled to hold bilateral meetings with each of his counterparts before convening the full trilateral session, which will conclude with a joint press statement outlining the summit’s outcomes.
Media reports indicate that the initiative is driven in part by concerns in Athens over Turkey’s growing military activity in the region. The proposed rapid-response force is expected to enhance coordination, readiness, and overall security among the three allies.
Analysts say the meeting could solidify Israel, Greece, and Cyprus’s strategic partnership and signal a more unified approach to regional defense challenges.
Uncategorized
Justice Department Restores Trump Photo to Public Database of Epstein Files
An exterior image from the U.S. Virgin Islands property on Little St. James once owned by Jeffrey Epstein. via U.S. Justice Department
A photo of US President Donald Trump that had been removed from the cache of Jeffrey Epstein files released by the Department of Justice was restored on Sunday after officials determined none of Epstein’s victims were in the image, the department said.
The photo showing a desk with an open drawer containing a photo of Trump with various women was flagged by the Southern District of New York for review to protect potential victims.
“After the review, it was determined there is no evidence that any Epstein victims are depicted in the photograph, and it has been reposted without any alteration or redaction,” the Justice Department said on X on Sunday.
Deputy Attorney General Todd Blanche said earlier on Sunday his office removed the photo because of concerns about women in the photo. “It has nothing to do with President Trump,” Blanche said during a Sunday morning appearance on NBC’s “Meet the Press with Kristen Welker.”
The Justice Department released thousands of documents on Friday related to Jeffrey Epstein, a convicted sex offender who committed suicide in 2019. But it has drawn criticism, including from some Republicans, over extensive redactions and few documents mentioning Trump despite his well-publicized friendship with Epstein.
During an ABC News interview on Sunday, Democratic House Minority Leader Hakeem Jeffries called for a “full and complete investigation as to why the document production has fallen short of what the law clearly required.”
Up to 16 photos, including the desk drawer Trump image, were removed on Saturday from the Justice Department website, according to The New York Times, NPR and the Associated Press, although Reuters could not independently confirm the removals.
The Justice Department said on Sunday it acted with an abundance of caution after receiving requests from alleged victims and their lawyers to remove information.
Trump has not been accused of wrongdoing and has denied knowing about Epstein’s crimes.